Psikolog Ozan Laleci (31) ve Yüksek Sanayi Mühendisi Büşra Meral Laleci (29), 6 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş merkezli meydana gelen ve 11 ili etkileyen 7,8 büyüklüğündeki asrın sarsıntısına Hatay’da yakalandı. Sarsıntıyla birlikte Antakya’da bulunan 4 yıllık Hasan Turunç Apartmanı saniyeler içerisinde çöktü. Sarsıntı günü evliliklerinin 7. ayına giren ve apartmanın 6. katında bulunan Laleci çifti, enkaz altında kaldı.
‘ÇALMADIK KAPI BIRAKMADI’
Saatlerde kurtarılmayı bekleyen çiften Büşra Meral Laleci, 4. saatte enkazdaki ömür savaşını kaybetti. Eşi Ozan Laleci ise 12 saat enkaz altında kalarak hayata tutundu. 10 gün hastanede kalan Ozan Laleci, kendine geldiğinde bir kere daha eşinin vefatıyla sarsıldı. Tedavi olduktan sonra hastaneden çıkan Ozan Laleci; bütün hastaneleri dolaştı, resmi makamlarla görüştü, çalmadık kapı bırakmadı; lakin eşinin cenazesine bir türlü ulaşamadı.
1993 YILINDA MESCİDE BIRAKILMIŞ, DAHA SONRA EVLATLIK VERİLMİŞ
6 Şubat sarsıntısı, binlerce aile üzere birbirini çok seven Laleci çiftini de birbirinden ayırdı. Eşinin enkazdayken “son vasiyeti” üzerine İzmir’e yerleşen Ozan Laleci, ortadan geçen 1,5 yıla karşın hala eşinin mezarını aramaya devam ediyor. Hayat arkadaşının 1993 yılında Hatay İskenderun’daki bir mescide bırakıldığını tabir eden Laleci, Büşra Meral Laleci’nin daha sonrada İskenderun Çocuk Esirgeme Yurdu’ndan bir aileye evlatlık verildiğini söyledi.
“EŞİMLE VEDA KONUŞMASI YAPTIK”
Ozan Laleci, “Biz 7 aylık evliydik. 3 yıllık bir münasebetimiz vardı ve kendisiyle severek evlendik. Binamız birinci anlarda yıkıldı zati, kıyamet günü üzereydi. Yaklaşık 12 saat enkaz altında kaldım. Eşim 4 saat sonra tahminimce iç kanamadan ötürü vefat etti. Kendi kollarımda öldü. 8 saat cansız vücuduyla birlikte kaldım enkazda. 12. saatin sonunda da beni çıkardılar. Yaklaşık 10 gün hastanede kaldım. O sırada eşimi büyüten ailesi ve biz, sıklıkla enkaza gidiyorduk. Hatta biz eşimle veda konuşması da yaptık. Kendisi İzmir’e taşınmamı söyledi. Bende eşimin son isteğini yerine getirdim. Hem kendisi hem ben İzmir’de yaşamayı istiyorduk. ” dedi.
SAVCILIK KALAN TEK SAÇ ÖRNEĞİNİ KAYBETTİ: “TEK HATIRA TEK ÖRNEK GİTTİ”
DNA eşleşmesi için eşinden kalan tek saç örneğinin savcılığa verildiğini, savcılığın bu örneği kaybettiğini söz eden Laleci, “Eşimin mezarı yok şuan. Bulmak istiyorum. Gerçek anne ve babasına dair bir sürü öykü var. Nüfus kayıtlarında rastgele bir kayıt yok. DNA testi de yapamıyoruz. Elimizde bir DNA örneği var; ama fethi kabir yapılabilmesi için o DNA örneklerinin eşleşmesi gerekiyor. Savcılık bize bu türlü bir bilgi verdi. Evlat edinen anne ve babası, 14 yaşında saçlarını kestirmişler ve fotoğraf albümünün ortasına koymuşlar. Onların da meskeni yıkıldı. Babası, kendi imkanlarıyla gidip o örnekleri buluyor ve savcılığa teslim ediyor. Elimizde ıslak imzalı teslim tutanağı var. Biz istiyoruz iki örnek uyuşacak, fethi kabir yapılacak; fakat ne yazık ki savcılık bizim ikinci vermiş olduğumuz saç örneğini kaybetti. Elimizdeki tüm kalan hatıra, örnek gitti. Şuan gerçek anne ve babası kimdir, yaşıyor mudur, tahminen sarsıntıda o da vefat etmiştir bilmiyoruz; yani rastgele bir kayıta ulaşamıyoruz, resmi kayıtlara ulaşamıyoruz” diye konuştu.
“MERAL’İN MEZARININ BULUNMASI İÇİN GAYRET EDİYORUM”
Ozan Laleci, son olarak şöyle devam etti:
“1993 yılı mart aylarında, şimdi göbek bağı üzerindeyken, İskenderun’da demir-çelik fabrikasının mescidine bırakılmış. Oradan jandarmaya, oradan da çocuk esirgeme kurumuna verilmiş; ancak buralar teyide muhtaç kısımlar. Sonrasında işte hukuksal süreç başlıyor. Çocuk esirgeme yurdundan evlatlık veriliyor. Eşimi çok seviyorum ve bir mezarının olmasını istiyorum. En azından bir mezarı olacak kadar, bir mezarın olmasını hak edecek kadar düzgün birisi olduğunu düşünüyorum eşimin. Hatay Narlıca Mezarlığına götürüldüğü söyleniyor. Çok ölen şahsa baktık; lakin bulamadık. Yaklaşık 1,5 yıldır, 550 günü aşkındır Meral’in mezarının bulunması için çaba ediyorum. Biz eşimle birbirimizi severek evlendik. Ben de onun sevgisinden emindim, o da benim sevgimden emindi. Geçirmiş olduğumuz o hoş anların anısını konuşmak istiyorum. Bunun için gerçek anne babasını bulmaya gereksinimim var. DNA testi almaya gereksinimim var. Yetkilerin yardımına gereksinimim var.”